Geachte dames en heren, oh nee, ik moet ‘Beste lezers’ zeggen van de politiek correcte elite die zich meent te moeten bemoeien met hoe mensen worden aangesproken. Want misschien zijn er wel transgenders, non-binairen of gender fluïden onder de lezers en dan zouden die zich wellicht buitengesloten voelen. Zou het...? Want Vision wil natuurlijk wel een ‘inclusief’ blad zijn. Waar komt dat vreselijke mode-woord trouwens nou plotseling weer vandaan? ‘Inclusief...’

Wel fijn dat zich zo tegen de deadline een maatschappelijk onderwerp(je) aandient waar ik weer eens lekker tegenaan kan schoppen. Al ben ik de eerste niet en moet ik er een beetje van braken. Gauw naar mijn genderneutrale WC (ja die heb ik, want ik heb er maar één en voldoe daarmee nú reeds aan de nieuwe norm). Ik las in De Telegraaf een verhaal van iemand die door het traject van geslachtswisseling was gegaan en die verzuchtte: “Ik heb ruim vijfenveertig jaar gewacht voordat ze me eindelijk met ‘mevrouw’ zouden aanspreken en nou komen ze hiermee.” 

De tsunami van politieke correctheid blijft ons overspoelen. Facebook slaat door, de Spoorwegen slaan door (‘Hallo allemaal’ of zoiets klinkt het voortaan op het perron); 

maar gelukkig is Vision er nog, met haar/zijn/een compleet eigen tone-of-voice en wars van politieke correctheid.