Ik ben erg trots op het interview met Werner Loens, de hoofdinspecteur van de Michelingids Benelux, dat u in deze Vision kunt lezen. Niet veel bladen wordt zo’n inkijkje gegund in de keuken van de invloedrijkste culinaire gids op aarde. Want dat ís het, alle kritiek elk jaar weer ten spijt. Hoe vaak hebben wij geen chefs gehoord die luidkeels verkondigden dat het ze allemaal niks interesseert, die hele Michelin niet, dat ze helemaal geen ster hóeven want ze koken niet naar de mond van de inspecteurs... om vervolgens in juichen uit te barsten, met tranen van geluk over hun wangen, als ze worden gebeld dat ze een ster hebben gekregen. Ze weten vaak niet hoe snel ze in de taxi moeten springen om nog net even het podium te halen tijdens het evenement waar de sterren elk jaar worden uitgedeeld. Mijnheer Loens heeft ons tijdens een copieuze lunch in Brussel veel verteld dat niet in Vision gepubliceerd mocht worden. “Maar ik praat graag vrijuit, en wil een gezellige middag hebben zonder steeds op mijn woorden te hoeven letten,” zei hij. Alles is bij ons zo veilig als in een kluis van De Nederlandsche Bank. We noteerden wel meteen even een cultuurverschilletje. In Nederland wordt een zakelijke lunch vaak binnen het uur geserveerd, flesje water en soms, héél misschien, één glas wijn erbij. De hoofdinspecteur – een bewonderaar van ons magazine overigens, omdat hij er zoals hij zei dezelfde passie in herkent die híj ook heeft voor gastronomie – nam de hele middag de tijd voor ons en trakteerde na de maaltijd op een lekker Belgisch biertje.