Ook al is de kans bijzonder groot dat u dit prachtblad heeft meegenomen bij een toprestaurant ‘in de provincie’, moet ik in dit stukje wat kwijt over onze hoofdstad. Ik ben mij er overigens van bewust dat ‘in de provincie’ wat arrogant klinkt, maar zo is het zeker niet bedoeld. Integendeel. U mag uzelf gelukkig prijzen dat u er woont! Dat ik, als geboren en getogen Amsterdammer, dit ooit nog zou schrijven, haha. Wat moet het heerlijk zijn zo buiten de ringweg A10. ‘Bestuurscommissies’, daar heeft u waarschijnlijk nog nooit van gehoord, parkeerplek genoeg over het algemeen, en tol betalen om de binnenstad in te mogen rijden, dat is geen issue tijdens de raadsvergaderingen in den lande. Zeker nu de rode horden bezit hebben genomen van het Amsterdamse stadhuis, en de ultrafanatieke trotskisten en salonsocialisten van GroenLinks, SP, PvdA en D66 – ondanks de electorale afstraffingen van de meeste van die partijen – de komende jaren hun milieuterreur gaan uitoefenen, wordt het klimaat er niet prettiger op in de hoofdstad. Olympus has fallen.

Dat wilde ik even kwijt – dixit Wim Bosboom (1928-2001). Mocht u zich nu enorm geërgerd hebben aan het voorgaande, blader dan snel door en laaf u aan de met liefde gemaakte overige, gastronomische, pagina’s van dit nummer. Het leven gaat tenslotte over genieten.