Laat ik mij eens positief tot u richten – ik zit er namelijk positief in. En dat – toch even een reality check – ondanks de werkelijk tot onbetaalbare hoogten gestegen kosten van het maken van een magazine. Ik noem er een paar, zodat u enig begrip (misschien zelfs wel wat bewondering) voor mij heeft. Papier, aluminium (voor de drukplaten), dieseltoeslagen bovenop de transportkosten naar de restaurants en de winkels, de bijkans criminele tariefs-verhogingen van PostNL (ik kan mij herinneren ergens gelezen te hebben dat CEO Herna Verhagen bij de overname van concurrent Sandd bezwoer dat zij van haar monopolie geen misbruik zou maken)... En, zoals gezegd, tóch zit ik er positief in. Ik word zo langzamerhand een beetje apathisch van alle ‘crisissen’ in eigen land en echte rampen om ons heen. En ik ga mij natuurlijk niet vastplakken aan wat dan ook – nou, misschien aan een tafel in een goed restaurant. En ook al zou ik volgens sommigen (ja, sommigen) last moeten hebben van vliegschaamte (echt niet), moet ik vijf minuten douchen (lukt mij niet), mag ik geen vlees meer eten (not), mijn huis niet warmer stoken dan ik geloof 

18 graden (brrr), moet ik een elektrische auto rijden (never nooit niet), nou ja, het bekende riedeltje, ik kijk om mij heen en zie dezelfde reactie. Ik zie volle restaurants (wat fijn voor ze na die moeilijke tijd), ik zie dat er veel nieuwe zaken bijkomen, ik zie om mij heen dat er wordt genoten van mooie wijn en cocktails, kortom: dat het goede leven wordt geleefd. Is dat ontkenning? Wellicht, maar het is ook zo dat veel mensen er gewoon wel een beetje klaar mee zijn. Enjoy life, en zit er vooral positief in.